در چامه ۱۱ میخواهیم به تجربه کسانی گوش دهیم که در کسبوکار خود با چالشهای منابع انسانی روبرو شدند و توانستند از جای خود بلند شوند و مسیر خود را ادامه دهند. محمدمهدی ایزدخواه؛ مدیرعامل ترجمان، آسیه حاتمی مدیرعامل ایران تلنت، محمدرضا آقایا؛ مدیرعامل باسلام و سارا بانکی؛ مدیرعامل پمکو تجارب خود در مواجهه با چالشهای منابع انسانی را گفتند.
خیلی از شرکتها در حال تعدیل نیرو هستند یا خیلی از سرمایههای انسانی به فکر مهاجرت افتادند. شرکتی که مجبور به خداحافظی با سرمایه اصلی خود میشود یا نخبهای که قید خانواده، دوست و کارش را میزند و قصد مهاجرت دارد؛ هر دو در شرایط سختی قرار گرفتند.
نرسیدن به سطح «معنا»؛ یکی از بزرگترین چالشهای منابع انسانی
محمدمهدی ایزدخواه؛ مدیرعامل انتشارات ترجمان در یازدهمین رویداد چامه به مهمترین عامل انگیزش کارکنان یعنی معنا اشاره کرد. معنا از منظر ایزدخواه رضایت قلبی و آرامش درونی در انجام دادن و یادگیری مهارتی است که فرد حتی حاضر است با حقوق بسیار پایین آن را انجام دهد. این کارآفرین ایرانی برای رسیدن به معنا در کسبوکار قبل از ترجمان، استراتژی از این شاخه به آن شاخه پریدن را انتخاب کرد. ایزدخواه قبل از ورود به ترجمان در شرکتهای خصوصی و دولتی در زمینههای بانک، غذا، دارو، سلامت و شیمی مشغول به کار میشود و متوجه میشود که «صنایع خلاق» همان عرصهای است که معنا و هدف برایش مشخص است.
ایزدخواه مهمترین عامل تغییر در سازمانها را فرهنگ میداند: «از خودمان میپرسیم چرا رفتارهای قابل مشاهده برای ما به راحتی قابل تغییر نیستند؟ چون این رفتارها مانند کوه یخ هستند و ۹۰ درصد حجم آنها در زیر آب قرار دارد و ریشه در بینشها، فرهنگ و از همه مهمتر در سلسله مراتب ارزشهای ما دارند». مدیرعامل ترجمان بهترین نیرو را اینگونه معرفی میکند: «علاوه بر توجه به هوشمندی اشخاص، بايد فرد متعهد و معتقد به آن كسبوكار را در نظر بگيريم. كسی كه برای آن كار بجنگد و هرروز صبح كه بيدار میشود با خودش بگوید: احساس میکنم كه برای اين كار به دنيا آمدم و برای اين كار مبعوث شدم».
آسیه حاتمی؛ مدیرعامل ایران تلنت در یازدهمین رویداد چامه درباره مقوله «مهاجرت کارکنان» و نحوه مواجهه با آن در منابع انسانی گفت. این بانوی کارآفرین که ایران تلنت را همچون مادری دلسوز در آغوش خود بزرگ کرد و اکنون ایران تلنت ۲۰ ساله است. او خود را عاشق تیم و کار گروهی معرفی میکند و دلیل انتخاب ایران تلنت را برای حضور در تیم برنده میداند. مدیرعامل ایرانتلنت پس از فارغالتحصیلی در رشته مهندسی پلیمر، در بخش فروش یک شرکت، جایی که ارتباطی به رشته تحصیلیاش نداشت، مشغول به کار شد. آسیه حاتمی پس از آن به سراغ کسبوکار شخصی خود رفت و ایران تلنت را تاسیس کرد.
زن کارآفرین ایران به افرادی که قصد مهاجرت دارند نکته مهمی را گوشزد میکند: «درست است که میروی و شاید از شرایط موجود فرار میکنی اما بعد از گذشت زمان و رسیدن به دورهای که آن آرامشی که در ذهنت داری را کسب کردی، بدان که آن موقع چه میخواهی و چه چیز رویای تو را میسازد؟ فراموش نکن هرجایی که میروی ایرانی هستی و برای ساختن ایرانمان هر شخص باید یک تیکه را بسازد و آباد کند».
محمدرضا آقایا مدیرعامل باسلام که در اولین رویداد چامه نیز مهمان ما بود از شکستهای باسلام و ضربه روحی که از تعدیل نیروها برایش رقم خورد بیان کرد. این کارآفرین ایرانی در برهه بسیار حساس ناامید نمیشود و باسلام را از بحران نجات میدهد. محمدرضا آقایا، فارغالتحصیل کارشناسی ارشد فلسفه هنر و کارمند دانشگاه ادیان و مذاهب قم بود. آقایا در آستانه عضویت در هیئت علمی دانشگاه تصمیم گرفت که از دانشگاه استعفا دهد. آقایا به سراغ راهاندازی یک بازار اجتماعی با نام باسلام رفت.
مدیرعامل باسلام از برههای که مجبور به تعدیل حدود ۱۵۰ شد اشاره میکند: «موضوع تعدیل به خصوص با آن حالت روانی و ارتباط عمیقی که با هم داشتیم و با سرعت زیادی که اتفاق افتاد، برای ما بسیار سخت بود. بعد از تعدیل، من هیچ وقت محمدرضا قبلی نشدم و امیدوارم هیچ وقت دیگر، آن نشوم». محمدرضا آقایا از یک تصمیم اشتباه خود میگوید:«اگر کسی به شما گفت من اين شركت را دوست دارم و میمانم، مثل من اشتباه نكنيد و بخاطر پول با آن آدم خداحافظی نكنيد. زمانی كه همچين آدمهای ماهی را پيدا كردید، صرفا بخاطر پول تعديل نكنيد».
سارا بانکی؛ مدیرعامل شرکت پمکو در یازدهمین رویداد چامه داستان برگشتن به ایران بعد از ۱۰ سال زندگی در کانادا را میگوید. این بانوی کارآفرین در مقطعی مجبور به ارسال نامههای تعدیل برای کارکنان میشود. سارا بانکی مقاطع لیسانس، فوق لیسانس و دکتری را در کانادا طی کرد. وی بعد از فارغالتحصیلی، با همسر خود پمکو (شرکت مشاوره مدیریت تجهیزات فیزیکی) را تاسیس کردند.
بانکی از بحران پمکو در ایام کرونا میگوید: «حوزه آموزش و مشاوره در بحرانها همیشه برای حذف شدن جزو اولینها است. جای این زخم هنوز بر پیکر پمکو باقیست. در آن زمان برای بقای سازمان مجبور به تعدیل نیروها شدیم، چون دیگر توانی برای ادامه کار با این تعداد پرسنل نداشتیم. این تصمیم برای هر مدیرعاملی سخت است، مخصوصا زمانی که تعدادی از بهترین نیروها را آموزش دادیم و آماده قرار گرفتن بر قلههای پیشرفت بودیم». سارا بانکی به همراه همسرش توانستند این بحران را با موفقیت پشت سر بگذارند و نیروهای تعدیلشده به پمکو برگشتند.
